صابر صالحانی

تبصره ماده 100 مالیات چیست؟ این تبصره مشوق مالیاتی محسوب می شود. ماده 100 قانون مالیات های مستقیم به منظور تشویق مودیان به انجام تعهدات مالیاتی توسط سازمان امور مالیاتی کشور وضع شده است. بر اساس قانون مالیات های مستقیم، صاحبان مشاغل طبقه بندی شده در سه دسته مشاغل مشمول مالیات موظفند اظهارنامه مالیاتی سال قبل خود را تا پایان خرداد ماه هر سال تسلیم و سوابق مالی خود را به مرجع ذیربط ارائه کنند. در اصلاحات انجام شده در سال 1394، بندي به قانون ماليات‌هاي مستقيم اضافه شد كه به عنوان يكي از مهم‌ترين مشوق‌هاي سازمان امور مالياتي كشور به موديان مالياتي شناخته مي‌شود.

بر اساس این تبصره کلیه صاحبان مشاغلی که مجموع فروش کالا یا خدمات سالانه آنها از 150 برابر سقف معافیت مالیاتی تعیین شده توسط سازمان مالیاتی باشد، از مشمول مقررات ماده 100 بهره مند می شوند و در نتیجه این دسته از مودیان از ارائه اسناد مالی و نگهداری سوابق حسابداری و همچنین از ثبت اظهارنامه معاف خواهند بود.

تبصره ماده 100 اساساً بیانگر مالیات ثابتی است که توسط سازمان مالیاتی تعیین می شود که می تواند افراد را از تسلیم اظهارنامه مالیاتی و نگهداری سوابق معاف کند. سازمان مالیاتی برای برخی مودیان مالیاتی نرخ مشخصی تعیین می کند و فرم مربوطه را از طریق سامانه آنها ارائه می کند. مالیات دهندگان می توانند این مالیات را بررسی کنند تا ارزیابی کنند که آیا استفاده از این ماده برای آنها سودمند است یا خیر. اگر مالیات تعیین شده برای مؤدی مناسب باشد، می توانند نسبت به پرداخت اقدام کنند یا حتی گزینه اقساطی را انتخاب کنند.

در صورتی که مالیات تعیین شده نامناسب تشخیص داده شود، فرد حق دارد با ارائه اظهارنامه مالیاتی به همراه اسناد و مدارک نسبت به آن اعتراض کند. این خلاصه ای از تبصره ماده 100 مالیات چیست؟ است.

مطالعه بیشتر: مالیات تراکنش بانکی

نکات مهم دستورالعمل تبصره ماده 100

با توجه به مفاد این تبصره چندین نکته مهم باید توسط مودیان مالیاتی حقیقی مورد توجه قرار گیرد.

• نحوه محاسبه مالیات برای کسانی که طبق تبصره ماده 100 ثبت نام و اظهارنامه ارائه کرده اند به شرح است که مبلغی معادل 8 درصد به مالیات ثابت سال قبل اضافه و این مجموع به عنوان مالیات مقطوع تبصره فوق دریافت می شود.
• براساس قانون مالیات‌های مستقیم و دستورالعمل سازمان امور مالیاتی کشور، اعمال تبصره ۱۰۰ در سال 1404 مانند سال‌های گذشته منحصراً برای مودیان مالیاتی بوده و شامل اشخاص حقوقی از جمله شرکت‌های تجاری نمی‌شود.
• در صورتی که فرم تبصره 100 تا پایان روز مهلت در درگاه خدمات الکترونیک بارگذاری نشود، این گروه ملزم به تنظیم و تسلیم اظهارنامه مالیاتی خود خواهند بود.

چه کسانی مشمول بهره مندی از تبصره ماده 100 هستند؟

کلیه صاحبان مشاغل و اشخاصی که مجموع فروش محصولات یا ارائه خدمات یا درآمد آنها در سال قبل از 150 برابر سقف معافیت مالیاتی باشد، مشمول ماده 100 قانون مالیات های مستقیم خواهند بود.

شرط بهره مندی از مزایای این مشوق مالیاتی برای این دسته از مودیان، ارائه فرم مالیات ثابت از طریق درگاه خدمات الکترونیکی سازمان امور مالیاتی در بازه زمانی تعیین شده است. شایان ذکر است استفاده مودیان از سایر معافیت های مالیاتی مقرر در قانون مالیات های مستقیم مانع از استفاده مودیان از تبصره ماده 100 نخواهد بود.

مطالعه بیشتر: مالیات پزشکان

شرایط استفاده برای تبصره ماده 100

مودیان مالیاتی که مایل به بهره مندی از تبصره ماده 100 قانون مالیات های مستقیم هستند، باید شرایط لازم برای تسلیم اظهارنامه را داشته باشند. در زیر، الزامات استفاده از این مشوق مالیاتی را بیان می کنیم.

• برای احراز مزایای تبصره 100 قانون مالیات های مستقیم سال 1404، شرط اول این است که مجموع فروش کالا و خدمات در سال 1403 نباید بیشتر از 150 برابر آستانه معافیت مالیاتی باشد.
• مودیان مشمول تبصره ماده 100 باید مالیات سال قبل خود را به صورت قطعی تعیین و پرداخت کرده باشند و یا اینکه برگ تشخیص سازمان امور مالیاتی را قبول کنند.
• ثبت اظهارنامه مالیاتی تبصره ماده 100 و همچنین درخواست استفاده از این ماده باید تا پایان مهلت ثبت اظهارنامه مالیاتی در سامانه مربوط تکمیل و به سازمان امور مالیاتی ارائه شود.

اشخاص غیر مشمول تبصره ماده 100

افراد و مشاغلی که واجد شرایط بهره مندی از این مشوق مالیاتی نیستند شامل دسته های زیر می شوند:

• صاحبان مشاغل های بزرگ که درآمد سالانه آنها بیش از آستانه تعیین شده توسط سازمان مالیاتی است.
• مؤدیانی که فرم مربوط به تبصره ماده 100 قانون مالیات های مستقیم تا تاریخ مهلت آن برای آنها ارائه نشده است.
• شرکت ها، مؤسسات و سایر اشخاص حقوقی عموماً مشمول تبصره ماده 100 نمی باشند و موظف به نگهداری اظهارنامه مالیاتی و سوابق قانونی و همچنین ارائه اظهارنامه مالیاتی هستند.
• مشاغل با پیچیدگی مالیاتی بالا، گردش مالی قابل توجه و نیاز به حسابداری دقیق مشمول این تبصره نمی شوند.
• مؤدیانی که دارای تکالیف مالیاتی خاص از قبیل اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده، گزارش معاملات فصلی و اسناد مشابه مشمول این تبصره نخواهند بود.
• صاحبان مشاغل حرفه ای اعم از وکلا، پزشکان، حسابداران و سایر مشاغل پردرآمد که نیاز به ثبت دقیق درآمد و هزینه دارند، مشمول این امتیاز نخواهند بود.
• افرادی که منابع درآمدی متنوع دارند و این درآمد ها بیش از آستانه تعیین شده است، واجد شرایط استفاده از این تبصره نخواهند بود.

دلایل ارائه ماده 100 قانون مالیات های مستقیم

ماده 100 قانون مالیات های مستقیم و مقررات مربوط به آن به منظور تسهیل فرآیندهای مالیاتی و ارتقای کارایی نظام مالیاتی کشور معرفی شده است.این ماده می تواند به بهبود رویه های مالی برای مالیات دهندگان کمک کند و دولت را قادر می سازد تا مالیات ها را به طور موثرتر جمع آوری کند. از جمله دلایل اولیه برای ارائه این ماده می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تسهیل فرآیندهای مالیاتی برای مشاغل کوچک
• افزایش شفافیت و کاهش تخلفات مالیاتی
• بهبود وصول مالیات و ساده سازی پیچیدگی های مالیاتی
• ارتقای عدالت مالیاتی و حمایت از توسعه مشاغل های کوچک

مطالعه بیشتر: اظهارنامه برآوردی

نحوه ارسال اظهارنامه تبصره ماده 100

فرآیند ارسال تبصره ماده 100 مالیات چیست؟ برای افرادی که برای اولین بار این کار را انجام می دهند پیچیده به نظر برسد. در زیر، راهنمایی هایی در مورد نحوه ثبت اظهارنامه مالیاتی برای مشمولان این ماده ارائه می دهیم.

• به صفحه اصلی پرتال خدمات مالیاتی به آدرس my.tax.gov.ir مراجعه کرده و بعد شناسه ملی، رمز عبور و کد امنیتی نمایش داده شده را وارد کنید. اگر نام کاربری ندارید، ابتدا باید در این سامانه ثبت نام کنید.
• سپس یک کد شش رقمی به تلفن همراه شما ارسال می شود. این کد را در قسمت مشخص شده وارد کرده و برای ورود به سیستم روی دکمه ورود کلیک کنید.
• با ورود به صفحه حساب کاربری خود، پیامی در بالای صفحه نمایش داده می شود که “جهت ارسال اظهارنامه عملکرد و توافق تبصره ماده 100 اینجا کلیک کنید.” برای ورود به سامانه ثبت اظهارنامه مالیاتی تبصره ماده 100 بر روی پیام کلیک کنید و وارد سامانه ثبت نام اظهارنامه مالیاتی تبصره 100 شوید.
• در صورت داشتن چندین پرونده مالیاتی در این مرحله باید فایل مربوطه را انتخاب کنید.
• پس از انتخاب پرونده مالیاتی، اطلاعات شناسایی شما نمایش داده می شود. اگر از صحت اطلاعات اطمینان دارید، روی دکمه سبز رنگ با عنوان «ارسال اظهارنامه و فرم استفاده از تبصره ماده 100» کلیک کنید.
• در این مرحله باید با انتخاب «فرم تبصره 100» از گزینه های نوع اظهارنامه، سال عملکرد و نوع فعالیت را مشخص کنید. پس از آن، روی دکمه “تأیید” کلیک کنید.
• در مرحله بعد،باید اطلاعات مربوط به میزان فروش خود را برای آن سال وارد کنید و سپس روی دکمه “افزودن” کلیک کنید.
• در نهایت فیش مالیاتی نمایش داده می شود. در صورت موافقت با مبلغ، روی دکمه «صدور قبض » کلیک کنید. در این بخش می توانید پرداخت مالیات را به صورت نقدی یا اقساطی انتخاب کنید.

مزایای استفاده از تبصره ماده 100

تبصره ماده 100 قانون مالیاتی فرآیند پرداخت مالیات پیچیده قبلی را برای استارت آپ ها و افراد نوپا آسان کرده است. از مزایای این تبصره برای صاحبان مشاغل و گروه های مربوطه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حذف الزام ارائه اظهارنامه مالیاتی و در نتیجه صرفه جویی در زمان و هزینه برای مودیان
• معافیت از نگهداری سوابق و اسناد مقرر در قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1394
• افزایش سهولت و سرعت در پرداخت مالیات
• کاهش بوروکراسی اداری یا کاغذبازی و تشریفات لازم مرتبط با روش های سنتی پرداخت مالیات

نحوه محاسبه تبصره ماده 100

فرآیند محاسبه تبصره ماده 100 مالیات چیست؟ به شرح زیر است:

• تعیین درآمد مشمول مالیات مؤدیان
• بررسی سیستمی سوابق فعالیت و تعهدات مؤدیان
• بررسی سیستمی مبلغ مالیات سال قبل برای مودیان
• ارزیابی سیستمی نسبت سود فعالیت های مالیات دهندگان
• ارزیابی وضعیت مالکیت کسب و کار (اعم از فردی یا مشارکتی)
• کسر مبلغ اجاره از درآمد مشمول مالیات تعیین شده (در صورت اجاره محل کسب و دسترسی سازمان به اطلاعات اجاره)
• محاسبه و اعمال میزان معافیت ماده 101 قانون معافیت مالیاتی برای مؤدیان.
• استخراج درآمد خالص که مبنای محاسبه مالیات موضوع تبصره 100 است.
• اعمال نرخ مالیات بر درآمد مقرر در ماده 131 در خصوص معافیت مالیاتی مؤدیان

فرم تبصره ماده 100 چیست؟

فرم تبصره ماده 100 مالیات چیست؟ مشاغلی که درآمد سالانه آنها کمتر از حد معین است و در زمره کسب و کار‌های کوچک طبقه‌بندی می‌شوند. مجازند به‌جای تسلیم اظهارنامه، برگه‌ای از میزان فروش یا درآمد خود را به سازمان مالیاتی ارائه کنند.

بر اساس این فرم، میزان مالیات توسط سازمان مربوطه تعیین خواهد شد. ضمناً در صورت ارائه فرم طبق مقررات ماده 100، پرونده مالیات بر درآمد مؤدیان قابل رسیدگی نخواهد بود و سازمان امور مالیاتی از مطالبه وجوه اضافی مربوط به هزینه های اعلام شده قبلی منع می شود. این موضوع در متن ماده 100 قانون مالیات های مستقیم به صراحت آمده است:

سازمان امور مالیاتی کشور می تواند مشاغل یا گروه هایی را که فروش سالانه کالا و خدمات آنها بیش از ده برابر سقف معافیت مندرج در ماده ۸۴ این قانون باشد. از انجام برخی تعهدات مالیاتی از قبیل نگهداری سوابق و تسلیم اظهارنامه معاف کند. در چنین مواردی سازمان مالیاتی موظف است مالیات این مودیان را به صورت ثابت تعیین و وصول کند. در صورتی که مؤدی کمتر از یک سال مالی کامل به فعالیت تجاری پرداخته باشد، مالیات وی بر اساس مدت فعالیت محاسبه و وصول می شود. اما اعمال این حکم مانع از بررسی اظهارنامه مالیاتی ارائه شده توسط این مودیان در بازه زمانی تعیین شده نمی باشد.

مؤدیانی که مشمول استفاده از فرم تبصره 100 هستند، ملزم به ارائه اظهارنامه مالیاتی نمی باشند. ضمناً هیچگونه تعهدی برای نگهداری یا ارائه اسناد و مدارک و سوابق مربوط به قانون مالیاتهای مستقیم برای این گروه وجود ندارد و پرونده آنها در سازمان امور مالیاتی قابل بررسی قرار نمی گیرد.

در حال حاضر فرآیند تکمیل این فرم به صورت آنلاین و از طریق سامانه سازمان امور مالیاتی انجام می شود و مودیان واجد شرایط تبصره 100 از ارسال فرم کاغذی بی نیاز می شوند.

راهنمای تکمیل فرم تبصره ماده 100

برای تکمیل و ارسال فرم مربوط به تبصره ماده 100 قانون معافیت مالیاتی رعایت نکات زیر ضروری است:

• در صورتی که فعالیت های شما در سال قبل منجر به زیان شده است و این ضرر با مدارک موجود قابل اثبات است، می توانید از ارائه فرم تبصره ماده 100 خودداری و در عوض اظهارنامه مالیاتی ارائه دهید. این شما را از پرداخت مالیات معاف می کند.
• اگر در سال گذشته برای خود، فرزندان، همسر، والدین یا خواهر و برادر خود هزینه های درمانی را متحمل شده اید یا اگر حق بیمه عمر، سلامت و از کارافتادگی را پرداخت کرده اید و اکنون می خواهید این هزینه ها را از درآمد خود کسر کنید برای اعمال این مبالغ باید اظهارنامه مالیاتی ارائه کنید و الزامی برای ارائه فرم ماده 100 وجود نخواهد داشت.
• اگر به دلیل حوادث غیرمترقبه مانند سیل، زلزله یا آتش سوزی متحمل خسارت شده اید، ارائه اظهارنامه مالیاتی برای اثبات این موضوع ضروری است.
• در صورتی که برای تعمیر، تجهیز، ساخت یا تکمیل مدارس، مراکز آموزشی، بیمارستان ها و موسسات فرهنگی، آموزشی و بهداشتی و درمانی هزینه کرده باشید، باید اظهارنامه مالیاتی برای کسر این مبلغ از درآمد خود تهیه کنید و الزامی به ارائه فرم 100 ندارید.
• عدم تسلیم اظهارنامه مالیاتی تا سقف 30 درصد جریمه قانونی را به همراه دارد. مالیات قابل اعمال، که غیر قابل چشم پوشی است.
• افرادی که فرم تبصره 100 یا اظهارنامه مالیاتی را تکمیل و ارسال نکنند، از کلیه معافیت ها و مشوق های مالیاتی محروم خواهند شد.
• برای مشمولان تبصره 100،امکان پرداخت مالیات به صورت اقساطی وجود دارد. برای این کار باید به قسمت اقساط در فرم ارائه شده مراجعه کنید و تاریخ سررسید اقساط را طبق نرخ های مندرج در تبصره ماده 100 مشخص کنید.

تبصره ماده ۱۰۰ اشخاص حقوقی

طبق مقررات در خصوص معافیت ها و مشوق های مالیاتی، تبصره 100 شامل اشخاص حقوقی و مشاغل بزرگ نمی شود. در نتیجه این گروه باید مدارک و سوابق خود را مانند قبل تنظیم و درآمد خود را برای محاسبه مالیات اعلام کنند. اشخاص حقوقی معمولاً ساختار سازمانی پیچیده‌تری دارند و فعالیت‌های مالی آنها عموماً از نظر حجم و تنوع گسترده‌تر از افراد است. بنابراین، مشمول تبصره ماده 100 نمی‌شوند.

علاوه بر این، برای حفظ عدالت مالیاتی، این تبصره برای افراد و استارت‌آپ‌های با سطح درآمد پایین‌تر وضع شده است تا مودیان مالیاتی را تشویق به انجام به موقع تعهدات مالیاتی خود کنند.

تفاوت تبصره ماده ۱۰۰ با اظهارنامه

طبق روال استاندارد، مودیان موظف بودند اطلاعات مالی خود را تا پایان خرداد ماه هر سال از طریق فرم اظهارنامه به سازمان امور مالیاتی تسلیم کنند.

اظهارنامه مالیاتی یک گزارش مالی است که جزئیات عملکرد سالانه یک شرکت یا شخص را نشان می دهد که به منظور محاسبه مالیات بر درآمد به سازمان امور مالیاتی ارائه می شود که شامل هزینه ها، معافیت ها و کسر مالیات می شود. همچنین یکی از تبصره های بند 100 این است که میزان مالیات تعیین شده برای این مشاغل مالیات مقطوع است.

قبول نداشتن مالیات مقطوع در تبصره ماده 100

یکی از سوالاتی که ممکن است برای افراد پیش بیاید این است که اگر اعمال تبصره ماده 100 اجرا شده ولی در میزان آن مورد اختلاف است چه باید کرد؟ پاسخ روشن است. مالیات ثابت تعیین شده به موجب ماده 100 قطعی است و در صورت عدم قبول مالیات مقطوع موظف به تسلیم اظهارنامه مالیاتی می باشد.

معافیت های ناشی از اجرای تبصره ماده 100

در صورتی که شخصی از ماده 100 استفاده کرده و اظهارنامه مالیاتی ارائه نکرده باشد از معافیت های زیر برخوردار می شود:

1. معافیت از تسلیم اظهارنامه مالیاتی ماده 100 قانون مالیات های مستقیم
2. معافیت از نگهداری اسناد و مدارک مورد نیاز قانون مالیاتهای مستقیم

مهلت پرداخت مالیات مقطوع تبصره ماده 100

معمولاً تا پایان خرداد ماه هر سال تعیین می شود، مشروط بر اینکه سازمان مالیاتی مهلت جایگزینی تعیین نکرده باشد. علاوه بر این، اگر فردی نتواند مالیات ثابت را به صورت یکجا پرداخت کند، می تواند یک طرح پرداخت اقساطی را انتخاب کند که به طور کلی به ده قسط تقسیم می شود.

سخن پایانی

در گذشته، محاسبه مالیات برای همه مشاغل و افراد از یک ساختار ثابت پیروی می‌کرد که شرکت‌های مختلف را ملزم می‌کرد تا اظهارنامه مالیاتی خود را در یک بازه زمانی مشخص تکمیل و ارسال کنند. اما در حال حاضر با تصویب ماده 100 قانون معافیت مالیاتی، استارت آپ ها و افراد می توانند بدون نیاز به تکمیل اظهارنامه مالیات خود را به صورت سیستمی پرداخت کنند.

در این روش تمام درآمد افراد به صورت جداگانه محاسبه و مالیات مربوطه تعیین می شود. متعاقباً، مودیان حق دارند مالیات خود را به صورت مقطوع یا اقساط پرداخت کنند. تکمیل اظهارنامه مالیاتی نیازمند دانش حقوقی کافی در این زمینه است. توصیه می کنیم برای تهیه اسناد حسابرسی شرکت ها و پرداخت مالیات اعم از اشخاص حقوقی و حقیقی با تیم متخصص صابر صالحانی در ارتباط باشید.

صرف نظر از اینکه شما یک مغازه دار، یک تاجر، یک مدیر تجاری یا حتی یک خانه دار هستید، حسابداری یک ضرورت اساسی برای مدیریت موثر شرایط مالی شما است. با به کارگیری علم حسابداری، می توانید درآمد و هزینه های خود را ثبت کنید و امکان تصمیم گیری آگاهانه در مورد مدیریت منابع مالی خود را فراهم کنید. توجه به این نکته مهم است که حسابداری انواع مختلفی را در بر می گیرد که هر کدام توسط حسابداران برای اهداف خاصی استفاده می شود.

در این مقاله قصد داریم تا شما را با انواع حسابداریو کاربردهای مربوطه آشنا کنیم. اگر مایل به کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع هستید، تا انتهای این مطلب همراه ما باشید .

حسابداری چیست ؟

حسابداری شاخه ای از علم اقتصاد است که اغلب از آن به عنوان «زبان تجارت» یاد می شود. این رشته فعالیت های اقتصادی یک سازمان یا بنگاه اقتصادی را می سنجد و اطلاعات حاصله را در قالب جداول و گزارش های مالی به نفع ذینفعان ارائه می کند.

انواع حسابداری

حسابداری شاخه های مختلفی را در بر می گیرد که هر کدام اهداف مشخصی را در حوزه خود انجام می دهند. کارشناسان و علاقه مندان به حسابداری ممکن است در یکی از این شاخه ها تخصص داشته باشند و در فعالیت های مربوط به آن حوزه شرکت کنند.

در زیر برخی از مهم ترین انواع و زیرشاخه های حسابداری آمده است:

• حسابداری مالی
• حسابداری دولتی
• حسابداری هزینه ( حسابداری بهای تمام شده)
• حسابداری مالیاتی
• حسابداری قانونی ( حسابداری حقوقی)
• حسابداری مدیریتی
• حسابداری عمومی
• حسابرسی

-حسابداری مالی

حسابداری مالیکلیه مراحل لازم برای جمع آوری اطلاعات و تهیه گزارش های مالی را در بر می گیرد. حسابداران مالی مسئولیت پیگیری، ثبت و تهیه صورت های مالی بر اساس تراکنش های سازمان را بر عهده دارند. در این رویکرد، حسابدار به طور مداوم بر عملکرد مالی گذشته شرکت تمرکز می کند و گزارش های مورد نیاز را با در نظر گرفتن این عملکرد تهیه می کند.

حسابداری مالی به دو دسته تقسیم می شود: حسابداری نقدی و حسابداری تعهدی. به طور کلی، حسابداری تعهدی برای مدیریت امور مالی سازمان های بزرگ استفاده می شود، در حالی که حسابداری نقدی برای تهیه گزارش های مالی در سازمان ها یا مشاغل کوچکتر استفاده می شود. حسابداران مالی برای انجام وظایف خود به بررسی شاخص های زیر می پردازند:

• درآمدها
• پرداختی ها
• دفتر کل
• حساب های پرداختنی
• حساب های دریافتنی
• حقوق و دستمزد
• دارایی های ثابت

توجه به این نکته ضروری است که صورت های مالی تهیه شده با استفاده از روش های حسابداری مالی (به ویژه در خارج از کشور) باید منطبق بر استاندارها و اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP)باشد.

-حسابداری دولتی

حسابداری دولتی چیست؟ یکی دیگر از انواع حسابداریاست که شامل برنامه ریزی مالی و تخصیص منابع به سازمان های دولتی است. حسابداران دولتی وظایف خود را در سطوح مختلف از جمله ادارات دولتی، شهرداری ها و استان ها انجام می دهند. تمام فعالیت های انجام شده توسط این حسابداران باید با استانداردهای تعیین شده حسابداری دولتی (GASB) مطابقت داشته باشد.

یکی از وظایف اولیه حسابداران دولتی ، تجزیه و تحلیل بودجه دولت و تخصیص بودجه به فعالیت های مختلف است. در نتیجه، مقدار قابل توجهی از اطلاعات محرمانه به آنها سپرده می شود که باید از آنها محافظت و نگهداری کنند.

-حسابداری هزینه (حسابداری بهای تمام شده)

حسابداری هزینه یا بهای تمام شده که یکی دیگر از انواع حوزه های حسابداری است . این نوع از حسابداری به طور خاص بر تجزیه و تحلیل هزینه های صورت گرفته در مشاغل متمرکز است. این روش معمولاً توسط سازمانهایی که در زمینه تولید یا ارائه خدمات فعالیت می کنند استفاده می شود.

در این نوع از حسابداری، هزینه های ثابت و متغیر مورد بررسی قرار می گیرد که شامل دسته های زیر می شود:

• هزینه های سربار
• هزینه های نگهداری
• هزینه های تولید
• هزینه استهلاک دارایی ها
• هزینه حقوق و دستمزد

متعاقباً بر اساس یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل این هزینه ها، قیمت سربه سر تعیین شده است.

برخی افراد استدلال می کنند که حسابداری هزینه، زیرمجموعه ای از حسابداری مدیریتی است ، زیرا شامل ارزیابی هزینه های انجام شده و مقایسه آنها با خروجی های تولیدات و پس از مشورت با رهبران سازمانی، تصمیماتی برای ارتقای عملکرد مالی شرکت ها اتخاذ می شود.

-حسابداری مالیاتی ، از دیگر انواع حسابداری

همانطور که از نام آن پیداست، حسابداری مالیاتی بر تهیه اسناد مالی یک سازمان در راستای درآمد سالانه آن تمرکز دارد. از جمله وظایف حسابداران مالیاتی رسیدگی به سوابق مالی و برنامه ریزی لازم برای تنظیم اظهارنامه مالیاتی است.

یک حسابدار مالیاتی باید:

با قوانین مالیاتی آشنا باشد.

فرم های مالیاتی لازم را برای شرکت تهیه کنید.

ایفای نقش فعال و قابل توجه در تنظیم و تکمیل اظهارنامه مالیاتی داشته باشد.

میزان بدهی های مالیاتی را به طور دقیق محاسبه کنید.

توسعه یک استراتژی مالیاتی مناسب برای شرکت ها با هدف پرداخت کمترین میزان مالیات ممکن به دولت.

-حسابداری قانونی (حقوقی)

حسابداری حقوقی یا قانونی یکی دیگر از انواع حسابداریاست. حرفه ای هایی که در حسابداری حقوقی فعالیت می کنند به طور مداوم در تلاش برای بررسی سوابق مالی افراد و مشاغل مختلف و همچنین بازسازی اطلاعاتی هستند که ممکن است به هر دلیلی در دسترس نباشد. تمام این تلاش ها با هدف جمع آوری اسناد مالی و حسابداری واستفاده از آنها در صورت های مالی انجام می شوند.

مهم ترین مسئولیت حسابداران قانونی رسیدگی به پرونده های قضایی است. به طور معمول، این پرونده ها شامل موضوعاتی مانند:

• ادعای تقلب
• اختلافات بین کارفرمایان
• کلاهبرداری
• اختلاس

تشکیل می شوند و حسابداران قانونی ملزم به جمع آوری اسناد و مدارک مالی لازم برای حل و فصل این موارد هستند.

-حسابداری مدیریتی

حسابداری مدیریتی یکی از مهم ترین انواع حسابداریاست، زیرا نقش مستقیمی در نظارت و برنامه ریزی مالی سازمان ها دارد. تفاوت حسابداری مدیریتی با سایر انواع حسابداریدر این است که اسناد تهیه شده در این حوزه برای ذی نفعان داخلی سازمان در نظر گرفته شده است و افراد خارج از سازمان به این مدارک دسترسی ندارند.

یک حسابدار مدیریتی باید پس از بررسی مدارک مربوطه بتواند با رهبران سازمانی برای دستیابی به اهداف زیر همکاری کند:

• ارزیابی و برآوردن نیازهای سازمان برای برآوردن اهداف کوتاه مدت و بلند مدت
• تجزیه و تحلیل اسناد مالی

از دیگر وظایف این گروه از حسابداران می‌توان به بررسی عملکرد گذشته سازمان‌ها برای پیش‌بینی بودجه مورد نیاز آن‌ها در سال‌های آتی اشاره کرد. حسابداری مدیریتی شامل سه زیر شاخه است:

• مدیریت استراتژیک
• مدیریت اجرایی
• مدیریت ریسک

حسابداران مدیریتی باید بسته به شرایط خاص خود در استفاده از هر یک از این روش ها یا ترکیبی از آنها ماهر باشند.

-حسابداری عمومی ، یکی از کامل ترین انواع حسابداری

حسابداری عمومی تقریباً تمام زیرشاخه های حسابداری را در بر می گیرد. یک حسابدارعمومی می تواند وظایف زیر را انجام دهد:

• ارائه خدمات مشاوره حسابداری به کارفرمایان
• ارائه مشاوره و پیشنهاد نرم افزار حسابداری و حسابرسی مناسب برای هر سازمان
• انجام خدمات ثبت شرکت
• خدمات مربوط به حسابداری مدیریت
• خدمات مربوط به حسابداری دستمزد

-حسابرسی

تاکنون با انواع حسابداریآشنا شده ایم. حوزه دیگری که توجه ما را جلب می کند، حسابرسی است. برزگ ترین تفاوت حسابداری و حسابرسیدر این واقعیت نهفته است که حسابداری بر تهیه و تنظیم اسناد و صورتهای مالی متمرکز است، در حالی که حسابرسی شامل بررسی و تجزیه و تحلیل جامع همه فعالیتهای مالی در یک سازمان است.

هدف از این ارزیابی ها اطمینان از رعایت قوانین و استانداردهای حسابداری در عملیات مالی شرکت ها می باشد. این حوزه به سه دسته اساسی تقسیم می‌شود:

حسابرسی داخلی: به عنوان یک ابزار مدیریتی برای کنترل و ارتقای فرآیندهای داخلی یک سازمان استفاده می‌شود.

حسابرسی خارجی: این نوع حسابرسی توسط مؤسسات حسابرسی انجام می شود. در این صورت اسناد و صورت‌های مالی سازمان توسط حسابرسان مورد بررسی قرار می‌گیرد و نظرات آنها در گزارش‌های مالی درج می‌شود.

حسابرسی IRS:این شکل از حسابرسی با هدف تأیید صحت اطلاعات ارائه شده در گزارش های مالی و اطمینان از پایبندی به مقررات مالیاتی است.

سخن پایانی

هدف این مقاله آشنایی شما با تعریف حسابداری و انواع حسابداریاست. ما همچنین تاکید کردیم که حسابداری شامل چندین شاخه از جمله حسابداری مالی، مدیریتی، حقوقی، دولتی، عمومی و حسابرسی است. حسابدارانی که در هر یک از این حوزه‌ها کار می‌کنند دارای تخصص خاصی هستند و تلاش می‌کنند تا به چالش‌های مالی خاصی که سازمان‌ها با آن مواجه هستند رسیدگی کنند.

امیدواریم اطلاعات ارائه شده در این صفحه برای شما مفید بوده باشد.

حسابداری تعهدی چیست؟ یک روش امور حسابداریمالی است که به شرکت اجازه می دهد قبل از دریافت پرداخت برای کالاها یا خدمات فروخته شده درآمد را ثبت کند و هزینه ها را به محض انجام آنها ثبت کند.

به عبارت دیگر، درآمد کسب شده و هزینه های انجام شده بدون توجه به زمان مبادله پول در دفتر روزنامه شرکت وارد می شود. حسابداری تعهدی معمولاً با مبنای نقدی حسابداری مقایسه می شود که درآمد را زمانی ثبت می کند که کالاها و خدمات واقعاً برای آنها پرداخت شده باشد.

مطالعه بیشتر: تفاوت حسابداری و حسابرسی

نکات کلیدی حسابداری تعهدی

• حسابداری تعهدی یک روش حسابداری است که در آن درآمد یا هزینه ها هنگام انجام معامله در مقابل دریافت یا انجام پرداخت ثبت می شود.
• این روش از اصل تطبیق پیروی می کند که می گوید درآمدها و هزینه ها باید در یک دوره شناسایی شوند.
• حسابداری تعهدی از روش حسابداری دو طرفه استفاده می کند.
• این روش از حسابداری برای شرکت هایی با درآمد متوسط 25 میلیون دلار یا بیشتر در طول سه سال مورد نیاز است.

حسابداری تعهدی چگونه کار می کند

مفهوم کلی حسابداری تعهدی چیست؟ این است که ثبت‌های حسابداری زمانی انجام می‌شود که یک کالا یا خدمت ارائه می‌شود نه زمانی که پرداخت یا دریافت می‌شود. همچنین برای بدهی ها و پرداخت های سررسید ثبت انجام می شود.

این روش اجازه می دهد تا جریان های نقدی ورودی یا خروجی فعلی و آتی با هم ترکیب شوند تا تصویر دقیق تری از امور مالی جاری و بلندمدت یک شرکت ارائه شود.

حسابداری تعهدی از اصل تطبیق پیروی می کند که بیان می کند درآمدها و هزینه ها باید در همان دوره ثبت شوند.

حسابداری تعهدی توسط استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) و اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) تشویق می شود. در نتیجه، این روش حسابداری استاندارد برای اکثر شرکت ها به جز برای مشاغل بسیار کوچک و افراد تهیه شده است.

واجد شرایط بودن برای حسابداری تعهدی

شرکت‌های بزرگ‌تر ملزم به استفاده از روش حسابداری تعهدی هستند در صورتی که میانگین دریافت ناخالص درآمد آنها در سه سال گذشته بیش از 25 میلیون دلار باشد. اگر شرکتی میانگین درآمد مورد نیاز را برآورده نکند، می تواند روش حسابداری خود را از مبنای نقدی یا تعهدی استفاده کند.

حسابداری تعهدی همیشه برای شرکت هایی که موجودی انبار می کنند یا به صورت اعتباری فروش می کنند، صرف نظر از اندازه یا درآمد شرکت، الزامی است.

مزایای حسابداری تعهدی

روش تعهدی تصویر دقیق تری از شرایط فعلی شرکت ارائه می دهد ، اما پیچیدگی نسبی آن باعث می شود که اجرای آن گران تر شود.

این رویکرد از پیچیدگی فزاینده معاملات تجاری و تقاضا برای اطلاعات مالی دقیق تر ناشی می شود.

فروش اعتبار و پروژه هایی که جریان های درآمدی را در یک دوره طولانی ایجاد می کنند. به طور قابل توجهی بر وضعیت مالی شرکت در زمان معامله تأثیر می گذارد. بنابراین منطقی است که ادعا کنیم چنین رویدادهایی باید در مدیریت مالیهمان دوره گزارشگری که این معاملات در آن رخ می دهد منعکس شود.

تحت حسابداری تعهدی، شرکت‌ها بازخورد فوری از جریان‌های نقدی ورودی و خروجی مورد انتظار خود دریافت می‌کنند که مدیریت منابع جاری و برنامه‌ریزی آتی را برای کسب‌وکارها تسهیل می‌کند.

حسابداری تعهدی در مقابل حسابداری نقدی

حسابداری تعهدی را می توان با حسابداری نقدی مقایسه کرد، که معاملات را تنها در صورت مبادله نقدی شناسایی می کند. علاوه بر این، مبنای نقدی و تعهدی در نحوه و زمان وارد کردن تراکنش‌ها متفاوت است.

مبنای نقدی حسابداری

حسابداری نقدی از معاملات در هنگام پرداخت استفاده می کند. به عنوان مثال، شرکت مشاوره ای را در نظر بگیرید که در 30 اکتبر به مشتری خدمات 5000 دلاری ارائه می دهد. مشتری صورتحساب خدمات ارائه شده را دریافت کرده و پرداخت نقدی را در 25 نوامبر انجام داده است. بر اساس روش مبنای نقدی، مشاور بدهی را ثبت می کند. مبلغ 5000 دلار توسط مشتری در 30 اکتبر و 5000 دلار درآمد را هنگام پرداخت در 25 نوامبر وارد کنید و آن را به عنوان پرداخت شده ثبت کنید.

مبنای تعهدی حسابداری

هنگامی که شرکت مشاور خدمات را ارائه می دهد، مبلغ 5000 دلار در حساب های دریافتنی و اعتبار 5000 دلاری در حساب درآمد خدمات وارد می کند. هنگامی که پرداخت در 25 نوامبر انجام می شود، مشاور به حساب های دریافتنی 5000 دلار اعتبار می دهد و 5000 دلار نقدی بدهکار می کند.

سپس در صورت نیاز می‌توان سرمایه دریافت‌شده را به حساب‌های دیگری مانند وجه نقد آزاد منتقل کرد. شرکت از همان روش دوبار ورود استفاده می‌کند تا وارد کند که سرمایه از کدام حساب آمده و به آن منتقل شده است.

نتیجه گیری

حسابداری تعهدی چیست؟ یک روش حسابداری است که در آن پرداخت ها و هزینه ها به هنگام کسب یا وقوع بستانکار و بدهکار می شود. این نوع از حسابداری با حسابداری بر مبنای نقدی متفاوت است، جایی که هزینه ها هنگام پرداخت و درآمدها هنگام دریافت وجه نقد ثبت می شود.

حسابداری تعهدی از حسابداری دو طرفه استفاده می کند، که در آن معمولاً از دو حساب هنگام وارد کردن معامله استفاده می شود. این روش از حسابداری بر مبنای نقدی دقیق تر است زیرا روند سرمایه را از طریق یک شرکت ارزیابی می کند و به آن کمک می کند تا صورت های مالی خود را تهیه کند.

هزینه سرمایهمحاسبه حداقل بازدهی است که برای توجیه انجام یک پروژه بودجه بندی سرمایه، مانند ساخت یک کارخانه جدید، ضروری است. این بررسی بر این موضوع تمرکز دارد که آیا یک تصمیم پیش‌بینی‌شده می‌تواند با هزینه‌های مرتبط آن توجیه شود یا خیر.

اکثر شرکت‌ها از ترکیبی از بدهی و حقوق صاحبان سهام برای تأمین مالی گسترش بیزینس خود استفاده می‌کنند. برای این سازمان ها، هزینه کلی سرمایه از میانگین موزون هزینه کل منابع سرمایه حساب می شود. این به عنوان میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) نامیده می شود.

مطالعه بیشتر: سرمایه گذاری در صندوق طلا

نکات کلیدی هزینه سرمایه

هزینه سرمایهنشان‌دهنده بازدهی است که یک شرکت برای توجیه هزینه یک پروژه سرمایه‌ای، مانند خرید تجهیزات جدید یا ساخت یک ساختمان جدید، نیاز دارد.

هزینه سرمایهشامل هزینه های مرتبط با حقوق صاحبان سهام و بدهی است که بر حسب ساختار سرمایه ترجیحی یا موجود شرکت وزن داده می شود. این به عنوان میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) نامیده می شود.

تصمیمات سرمایه گذاری یک شرکت برای پروژه های جدید باید همیشه بازدهی را ایجاد کند که از هزینه سرمایه شرکت برای تامین مالی پروژه بیشتر باشد. در این صورت، پروژه بازدهی برای سرمایه گذاران ایجاد نخواهد کرد.

درک هزینه سرمایه

هزینه سرمایهاطلاعات کلیدی است که برای تعیین نرخ یک پروژه استفاده می شود . شرکتی که یک پروژه بزرگ را شروع می کند باید بداند که پروژه باید چه مقدار پول تولید کند تا هزینه های صورت گرفته آن را جبران کند و سپس به تولید سود برای شرکت ادامه دهد.

شرکت ممکن است این سرمایه را با استفاده از بدهی در نظر بگیرد. از طرف دیگر، آنها ممکن است هزینه های پروژه را بدون بدهی بررسی کنند .

هزینه سرمایه، از نظر یک سرمایه گذار، بررسی بازدهی است که می توان از خرید سهام یا هر سرمایه گذاری دیگری انتظار داشت. این یک ارزیابی است و ممکن است شامل بهترین و بدترین سناریو را شامل شود.

یک سرمایه گذار ممکن است به نوسانات نتایج مالی یک شرکت نگاه کند تا تعیین کند که آیا هزینه سهام با بازده احتمالی آن توجیه می شود یا خیر.

مطالعه بیشتر: تنخواه گردان حسابداری

میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC)

هزینه سرمایهبرای یک شرکت معمولاً با استفاده از فرمول میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) محاسبه می شود که هم هزینه بدهی و هم هزینه حقوق صاحبان سهام را در نظر می گیرد. هر دسته از سرمایه شرکت برای رسیدن به نرخ مرکب به تناسب وزن می شود و این فرمول انواع بدهی و حقوق صاحبان سهام فهرست شده در ترازنامه شرکت، از جمله سهام عادی و ممتاز، اوراق قرضه و سایر اشکال بدهی را در نظر می گیرد.

هزینه بدهی

هزینه سرمایه به عاملی در تعیین رویکرد تامین مالی تبدیل می شود: بدهی، حقوق صاحبان سهام یا ترکیبی از این دو.

شرکت های در مراحل اولیه به ندرت دارایی های قابل توجهی برای وثیقه برای وام دارند. بنابراین، تامین مالی سهام معمولا به صورت پیش فرض تامین مالی تبدیل می شود. شرکت‌های کمتر تثبیت‌شده با سابقه عملیاتی محدود، نسبت به شرکت‌های قدیمی‌تر با سوابق معتبر، هزینه بیشتری برای سرمایه می‌پردازند.هزینه بدهی صرفاً به نرخ بهره ای اطلاق می شود که شرکت به بدهی خود می پردازد.

هزینه سرمایه در مقابل نرخ تنزیل

هزینه سرمایهو نرخ تنزیل تا حدی شبیه به هم هستند و اصطلاحات معمولا به جای هم یکدیگر کاربرد دارند که معمولا به واسطه بخش مالی یک شرکت محاسبه می شود و توسط مدیریت برای تعیین نرخ تنزیل کاربرد دارد.

در این صورت ، مدیریت یک شرکت باید هزینه تولید داخلی اعداد سرمایه را به چالش بکشد، چرا که ممکن است آنقدر محافظه کارانه باشد که باعث جلوگیری از سرمایه گذاری شود.

اهمیت هزینه سرمایه

کسب و کارها و تحلیلگران مالی از هزینه سرمایهبرای ارزیابی اینکه آیا وجوه به طور موثر سرمایه گذاری می شوند یا خیر استفاده می کنند. اگر بازده سرمایه گذاری بیش از هزینه سرمایه باشد، این سرمایه گذاری در نهایت به سود خالص ترازنامه شرکت کمک خواهد کرد.

برعکس، سرمایه‌گذاری که بازدهی برابر یا کمتر از هزینه سرمایه داشته باشد، نشان می‌دهد که از وجوه عاقلانه استفاده نمی‌شود.

هزینه سرمایه می تواند ارزش شرکت را تعیین کند. شرکتی با مخارج سرمایه ای بالا ممکن است درآمدهای بلندمدت کمتری را پیش بینی کند. بنابراین، سرمایه گذاران احتمالاً ارزش کمتری را در مالکیت سهام آن شرکت درک می کنند.

چرا هزینه سرمایه مهم است؟

اکثر بیزینس ها برای رشد و توسعه تلاش می کنند. ممکن است گزینه های زیادی وجود داشته باشد: توسعه یک کارخانه یا ساخت یک کارخانه جدید و بزرگتر. قبل از اینکه شرکت در مورد هر یک از این برچسب ها تصمیم بگیرد، هزینه سرمایه برای هر پروژه پیشنهادی را تعیین می کند. این نشان می دهد که چقدر طول می کشد تا پروژه هزینه های خود را بازپرداخت کند و چقدر در آینده باز خواهد گشت. البته چنین پیش بینی هایی اکثرا تخمینی هستند. با این حال، شرکت باید از یک روش منطقی برای انتخاب بین گزینه های خود پیروی کند.

تفاوت بین هزینه سرمایه و نرخ تنزیل چیست؟

این دو اصطلاح اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما تفاوت هایی وجود دارد. در تجارت، هزینه سرمایهبه صورت کلی توسط بخش امور حسابداریمعین می شود. تیم مدیریت از این محاسبه برای تعیین نرخ تنزیل پروژه استفاده می کند. آنها تعیین می کنند که آیا پروژه می تواند بازدهی کافی را ایجاد کند تا نه تنها هزینه های خود را پوشش دهد، بلکه برای سهامداران شرکت نیز پاداش ارائه کند.

چگونه میانگین موزون هزینه سرمایه را محاسبه می کنید؟

میانگین موزون هزینه سرمایه منعکس کننده میانگین هزینه سرمایه یک شرکت است که با توجه به نوع سرمایه و نسبت آن در ترازنامه شرکت تعدیل می شود. این با ضرب هزینه هر نوع سرمایه در درصد نمایش آن در ترازنامه شرکت و جمع نتایج مشخص می شود.

نتیجه گیری

هزینه سرمایهرا که یک کسب و کار برای تامین مالی عملیات خود متحمل می شود اندازه گیری می کند. این هزینه، استقراض از وام دهندگان یا جمع آوری وجوه از سرمایه گذاران از طریق تأمین مالی سهام را در رابطه با بازده مورد انتظار سرمایه ارزیابی می کند.این معیار برای تعیین اینکه آیا سرمایه به طور موثر به کار گرفته شده است یا خیر، مهم است.

بیمه بیکاری چیست؟ نوعی حمایت مالی است که به کارگرانی که به طور غیرارادی بیکار شده اند ارائه می شود. این بیمه به عنوان یک شبکه ایمنی اجتماعی عمل می کند و به افراد در حفظ حداقل درآمد در دوره های بیکاری کمک می کند. برای واجد شرایط بودن برای دریافت مزایای بیکاری، یک فرد باید معیارهای خاصی را داشته باشد، از جمله داشتن حداقل شش ماه حق بیمه پرداخت شده و تحت پوشش قانون کار باید باشد.
از مزایای بیمه بیکاری می توان به دریافت کمک هزینه ماهانه، اضافه شدن مدت خدمت به سوابق بیمه ای و افزایش مزایای تامین اجتماعی اشاره کرد. حق بیمه بیکاری 3 درصد دستمزد بیمه شده تعیین می شود که توسط کارفرما پرداخت می شود. در موارد بیکاری ناشی از حوادث غیرمترقبه نیز امکان دریافت مزایای بدون حق بیمه قبلی وجود دارد.

مطالعه بیشتر : مشاور بیمه تامین اجتماعی و اداره کار

شرایط دریافت بیمه بیکاری چیست؟

شروط لازم برای بیمه بیکاری چیست، یک فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:

شرایط اولیه

• باید تابع قانون کار و مقررات تامین اجتماعی باشد.
• باید به طور غیر ارادی بیکار باشند (به انتخاب خود کار را ترک نکرده باشند).
• شخص باید حداقل شش ماه پرداخت حق بیمه را داشته باشد.
• نباید شهروند یک کشور خارجی باشد.
• اینطور نباشد که مستمری بگیر یک فرد بازنشسته یا فردی از کارافتاده کامل باشد.

شرایط تکمیلی

• نباید خوداشتغال یا داوطلبانه بیمه شود.
• باید از کار خود اخراج شده باشند.
• حداقل یک سال سابقه کار تحت قرارداد با پرداخت حق بیمه داشته باشد.
• در دسترس بودن برای کار ضروری است.

موارد خاص

• در مواردی از بیکاری ناشی از حوادث غیرمترقبه مانند سیل، زلزله یا آتش سوزی، برای دریافت مزایای بیکاری نیازی به حداقل سابقه پرداخت حق بیمه نیست.

متقاضی بیمه بیکاری باید مدارک مورد نیاز را به اداره کار و تعاون ارسال کند یا در سامانه بیمه بیکاری بارگذاری کند.

مطالعه بیشتر: قوانین بیمه در حسابداری

بیمه بیکاری به چه افرادی تعلق میگیرد؟

بیمه بیکاری به افرادی تعلق می گیرد که دارای شرایط زیر باشند:

• مشمول قوانین کار و مقررات تامین اجتماعی باشند.
• حتماً بی اختیار و بدون انتخاب خودشان بیکار شده اند.
• آنها باید حداقل شش ماه حق بیمه پرداخت شده داشته باشند.
• آنها نباید شهروند کشورهای خارجی باشند.
• آنها نباید بازنشسته یا از کارافتاده کامل باشند.
• آنها نباید افراد خوداشتغال با بیمه اختیاری باشند.
• باید از محل کار خود اخراج شده باشند.
• بیمه پرداخت شده آنها باید حداقل یک سال قرارداد کاری باشد.
• آنها باید برای کار آماده و در دسترس باشند.

همچنین افرادی که در اثر حوادث غیرمترقبه مانند سیل، جنگ، زلزله و آتش‌سوزی بیکار می‌شوند شرایط متفاوتی دارند و برای دریافت مقرری بیکاری نیازی به داشتن حداقل سابقه پرداخت حق بیمه ندارند.

آیا افزایش حقوق بر بیمه بیکاری تاثیر دارد؟

بله، افزایش حقوق بر بیمه بیکاری تأثیر می گذارد. بر اساس قانون جدید بیمه بیکاری، میزان مقرری 55 درصد متوسط حقوق پایه بیمه شده تعیین شده است. بنابراین اگر افزایش درآمد سالانه کارکنان از 55 درصد بیشتر شود، مقرری بیمه بیکاری نیز افزایش می یابد. با توجه به اینکه در سال 2022 افزایش حقوق مقرر در وزارت کار بیش از 55 درصد بوده است، مقرری بیمه بیکاری بر این اساس تعدیل شد. همچنین افزایش حقوق 35 درصدی از سوی وزارت کار برای سال 2024 اعلام شده است که برای کارگران، کارمندان و دریافت کنندگان مقرری بیکاری اعمال خواهد شد.

مدت زمان بین دو دوره بیمه بیکاری چقدر است؟

فاصله بین دو خسارت بیمه بیکاری چیست؟ نکات کلیدی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

• هیچ محدودیتی در تعداد دفعاتی که فرد می تواند بیمه بیکاری درخواست کند وجود ندارد.
• قانونی بین دو ادعای بیکاری تعریف نشده است. در نتیجه، هر کارگر، صرف نظر از مدت زمانی که از آخرین ادعای بیمه بیکاری خود می گذرد، در صورت بیکار شدن، واجد شرایط درخواست مجدد بیمه بیکاری است.
• شرایط درخواست بیمه بیکاری برای بار دوم و مطالبات بعدی با شرایط مطالبه اولیه یکسان است.
• برای واجد شرایط شدن مجدد برای بیمه بیکاری، یک فرد باید شرایط خاصی را داشته باشد، مانند داشتن حداقل شش ماه حق بیمه پرداخت شده.

بنابراین، هیچ بازه زمانی مشخصی بین دو دوره استفاده از بیمه بیکاری وجود ندارد که به افراد امکان می دهد بدون محدودیت زمانی خاص به این مزایا دسترسی داشته باشند، مشروط بر اینکه شرایط لازم را داشته باشند.

از بیمه بیکاری بعد از مرخصی زایمان می توان استفاده کرد؟

• بله، امکان دسترسی به بیمه بیکاری پس از مرخصی زایمان وجود دارد، اما باید شرایط خاصی رعایت شود:
• بیکاری باید غیر ارادی باشد، به این معنی که کارفرما باید پس از پایان مرخصی زایمان، از بازگرداندن فرد به کار خودداری کند.
• در صورتی که کارفرما از بازگرداندن فرد به کار خودداری کند، کارگر می تواند به هیئت حل اختلاف وزارت کار شکایت کند.
• در صورت ادامه امتناع کارفرما از اعاده خدمت، فرد برای دریافت مقرری بیمه بیکاری به سازمان تامین اجتماعی معرفی می شود.
• پس از بررسی پرونده و سابقه پرداخت حق بیمه مقرری بیمه بیکاری تعیین و به فرد واریز می شود.
• فرد باید معیارهای واجد شرایط بودن عمومی برای دریافت بیمه بیکاری از جمله داشتن حداقل شش ماه سابقه پرداخت حق بیمه را داشته باشد.
• درخواست بیمه بیکاری باید از طریق سامانه جامع روابط کار ارائه شود.

ذکر این نکته ضروری است که بلافاصله پس از پایان مرخصی زایمان، در صورتی که کارفرما فرد را به کار خود بازگرداند، بدون نیاز به بازگشت به کار برای مدت معین، می توان ادعای بیمه بیکاری را آغاز کرد.

مطالعه بیشتر: مشاور مالی

مبلغ دریافتی بیمه بیکاری چقدر است ؟

مبلغ دریافتی از بیمه بیکاری به شرح زیر محاسبه می شود:

• مقرری روزانه بیمه بیکاری معادل 55 درصد متوسط دستمزد، حقوق یا پورسانت روزانه فرد بیمه شده است.
• برای افراد متاهل و افراد تحت تکفل، به ازای هر فرد تحت تکفل 10 درصد حداقل دستمزد در زمان بیکاری اضافه می شود (حداکثر تا چهار نفر).
• حداقل مبلغ دریافتی نباید کمتر از حداقل دستمزد تعیین شده برای هر سال باشد.
• حداکثر مبلغ دریافتی نباید از 80 درصد متوسط دستمزد یا حقوق بیمه شده بیشتر باشد.
• به طور معمول، پرداخت بیمه بیکاری بین 10 تا 15 هر ماه به حساب افراد در بانک رفاه واریز می شود.

در نتیجه،میزان دقیق بیمه بیکاری برای هر فرد متفاوت است و به عواملی مانند حقوق قبلی، وضعیت تأهل و تعداد افراد تحت تکفل بستگی دارد.

آیا بیمه بیکاری عیدی دارد؟

عیدی بیمه بیکاری چیست؟ بیمه بیکاری شامل عیدی نمی شود. نکات مهم درباره این موضوع به شرح زیر است:
در بیمه بیکاری، عیدی پیش بینی نشده است.
بیمه بیکاری به عنوان حمایتی از سوی سازمان تامین اجتماعی است که هیچ تعهدی در قبال ارائه عیدی ندارد.
به طور معمول، عیدی توسط کارفرمایان به کارکنان فعال خود پرداخت می شود، در حالی که افراد دریافت کننده بیمه بیکاری در حال حاضر شاغل نیستند.
بیمه بیکاری شامل کمک هزینه ماهانه است که هر دو ماه یکبار پرداخت می شود، اما شامل عیدی نمی شود.
هدف اولیه بیمه بیکاری به جای ارائه مزایایی مانند عیدی، حمایت موقت از افرادی است که شغل خود را از دست داده اند تا زمانی که شغل جدیدی کسب کنند.
در نتیجه، افرادی که بیمه بیکاری دریافت می کنند، واجد شرایط دریافت عیدی نیستند، زیرا این مزایا برای بیمه بیکاری قابل اعمال نیست.

نتیجه گیری

بیمه بیکاری چیست؟ این بیمه به عنوان یکی از اجزای حیاتی سیستم تامین اجتماعی، نقش حیاتی در حمایت از نیروی کار و حفظ ثبات اجتماعی-اقتصادی در جامعه ایفا می کند. این مکانیسم حمایتی برای افرادی که به طور غیرارادی بیکار شده اند، حمایت مالی می کند و در نتیجه انتقال آنها به فرصت های شغلی جدید را تسهیل می کند. در طول این مقاله، جنبه‌های مختلف بیمه بیکاری، از جمله معیارهای واجد شرایط بودن، میزان مزایای، مدت حمایت و روش‌های محاسبه را بررسی کرده‌ایم.

مشاهده شده است که این بیمه علیرغم مزایای قابل توجهی که دارد، دارای محدودیت هایی نیز می باشد. به عنوان مثال، عدم پرداخت حقوق تعطیلات و محدودیت در طول مدت مزایا از جمله این محدودیت ها هستند. علاوه بر این، ثابت شده است که بیمه بیکاری صرفا یک کمک مالی نیست. همچنین با ارائه خدماتی مانند تمدید کارت بیمه و احتساب دوره های بیکاری در سوابق بیمه ای به تامین اجتماعی کمک می کند. در پایان، مهم است که بدانیم در حالی که بیمه بیکاری یک اقدام موثر برای کاهش اثرات نامطلوب از دست دادن شغل است، نباید به عنوان جایگزینی برای اشتغال پایدار در نظر گرفته شود.

آشنایی با مفاهیم و اصطلاحات مختلف از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. یکی از این مفاهیم مهم که نقشی حیاتی در فرآیند مالیات ایفا می کند، ” اظهارنامه برآوردی” است. این اصطلاح که گاهی اوقات به عنوان “اظهارنامه تخمینی” نامیده می شود، به عنوان ابزاری عمل می کند که به مالیات دهندگان در پیش بینی و مدیریت تعهدات مالی خود کمک می کند.

در این مقاله قصد داریم به بررسی کامل مفهوم اظهارنامه برآوردیبپردازیم. ما به سوالاتی مانند اینکه اظهارنامه برآوردی چیست،چرا مهم است، چه کسی ملزم به تهیه آن است و چگونه می توان آن را به طور دقیق تکمیل کرد، خواهیم پرداخت. علاوه بر این، مزایا و چالش های مرتبط با این نوع اظهارنامه را مورد بحث قرار خواهیم داد و نکات ضروری را برای مودیان مالیاتی ارائه خواهیم کرد. درک درست از اظهارنامه برآوری می تواند به افراد و مشاغل ها در دستیابی به برنامه ریزی مالی بهتر و اجتناب از بدهی های مالیاتی غیرمنتظره کمک کند. با ما همراه باشید تا این مفهوم مهم را در حوزه مالیات بررسی کنیم.

مطالعه بیشتر: مالیات بر ارزش افزوده

تعریف اظهارنامه مالیاتی

اظهارنامه برآوردینوعی اظهارنامه مالیاتی است که توسط سازمان مالیاتی کشور برای مؤدیانی که یا اظهارنامه مالیاتی خود را ارائه نکرده اند یا نامعتبر ارائه کرده اند تهیه می شود. این اظهارنامه به طور خودکار توسط سازمان امور مالیاتی ایجاد می شود و درآمد و تعهدات مالیاتی مالیات دهندگان را بر اساس داده های سیستم های مختلف مانند تراکنش های حساب بانکی، گزارش تراکنش های فصلی و پرونده های مالیاتی محاسبه می کند.

هدف از تهیه اظهارنامه برآوردیاطمینان از وصول عادلانه مالیات و جلوگیری از فرار مالیاتی است. این رویکرد به منظور افزایش دقت و بهبود سیستم مالیاتی طراحی شده است و جایگزین روش قبلی علی الراس است که تا سال 1394 برای محاسبه مالیات مودیان غیرمتعهد استفاده می شد. در صورت عدم پذیرش اطلاعات مندرج در اظهارنامه تخمینی، مؤدی حق دارد ظرف 30 روز نسبت به اعتراض اقدام کند.

اشخاص مشمول اظهارنامه برآوردی مالیاتی

افراد ملزم به ارائه اظهارنامه برآوردی عبارتند از:

کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی مکلف به تسلیم اظهارنامه مالیاتی هستند، که این شرط را رعایت نکنند مشمول تنظیم اظهارنامه برآوردیخواهند بود.

شرایط مشمولیت

افراد تحت شرایط زیر مشمول اظهارنامه برآوردیشده قرار می گیرند:

• عدم ارائه اظهارنامه: افرادی که اظهارنامه مالیاتی خود را در مهلت تعیین شده ارائه نکرده اند.
• تسلیم اظهارنامه غیر قانونی: کسانی که اظهارنامه خود را بدون رعایت مقررات قانونی تسلیم کرده اند.
• اطلاعات نادرست: افرادی که در اظهارنامه خود اطلاعات اشتباهی ارائه کرده اند.
• عدم رعایت مقررات: مؤدیانی که اظهارنامه آنها با مفاد بند سه آیین نامه اجرایی ماده 95 مطابقت نداشته باشد.

در چنین مواردی سازمان امور مالیاتی براساس اطلاعات موجود اظهارنامه برآوردیبرای مؤدی تهیه می کند.

مطالعه بیشتر: هزینه سرمایه چیست

منابع تهیه اظهارنامه برآوردی

مرجع تهیه اظهارنامه برآوردی به وسیله سازمان امور مالیاتی شامل موارد زیر است:

• اطلاعات سیستم معاملات فصلی
• صورت حساب بانکی مؤدی
• بیمه نامه ها
• صورت درآمد و هزینه، مانند هزینه های عملیاتی
• اطلاعات مالی و دارایی‌های مؤدی
• گزارش‌های مستند مأموران مالیاتی با مدارک کافی و معتبر

سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند اظهارنامه را براساس فعالیت ها و اطلاعات اقتصادی حاصل از طرح جامع مالیاتی مؤدی آن تهیه کند. این منابع سازمان را قادر می سازد تا با تجزیه و تحلیل و پردازش داده های اقتصادی فعالان کشور، مالیات ها را به طور دقیق محاسبه و از متخلفان دریافت کند.

زمان تهیه و ثبت اظهارنامه مالیاتی برآوردی به شرح زیر است:

تهیه اظهارنامه برآوردی

مهلت خاصی از سوی سازمان مالیاتی برای تهیه اظهارنامه برآوردیتعیین نشده است. به طور معمول، این اظهارنامه ها مدت کوتاهی پس از پایان مهلت مودیان برای ارائه اظهارنامه تهیه می شود. سازمان مالیاتی پس از بررسی و شناسایی مؤدیانی که اظهارنامه خود را تسلیم نکرده اند یا اظهارنامه نامعتبر ارائه کرده اند، اقدام به تهیه اظهارنامه می کند.

ثبت و بررسی اظهارنامه برآوردی

پس از تنظیم اظهارنامه برآوردیتوسط سازمان امور مالیاتی، مراحل زیر انجام می شود:

• دریافت ابلاغیه: مؤدی در خصوص اظهارنامه مالیاتی برآوردی از سازمان مالیاتی اطلاعیه دریافت می کند.
• مهلت رسیدگی و اعتراض: مؤدی از تاریخ ابلاغ ۳۰ روز فرصت دارد تا اطلاعات مندرج در اظهارنامه را بررسی کند.
• ثبت اعتراض: در صورتی که مؤدی اطلاعات مندرج در اظهارنامه برآوردیرا نپذیرد، می تواند ظرف 30 روز اعتراض خود را به صورت الکترونیکی ثبت کند.
• تایید یا پرداخت: در صورت تایید اطلاعات، مؤدی می تواند نسبت به پرداخت مالیات تعیین شده اقدام کند.

مودیان مالیاتی باید برای رسیدگی به اظهارنامه تخمینی به سامانه ملی خدمات مالیاتی (my.tax.gov.ir) مراجعه کنند تا بتوانند مالیات را پرداخت کنند یا اعتراض خود را ثبت کنند.

رویه اعتراض به اظهارنامه برآوردی

برای اعتراض اظهارنامه برآوردی، مؤدی باید این مراحل را دنبال کند:

• به وب‌سایت my.tax.gov.ir رجوع کرده و وارد حساب کاربری خود شوید.
• در پنل کاربری گزینه “درخواست ها” را انتخاب کرده و سپس “ارسال اعتراض و شکایات” را انتخاب کنید.
• با توجه به مرحله اعتراض، یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید:
• «ممیز کل » برای اعتراض به برگ تعیین مالیات
• «هیات حل اختلاف مالیاتی» برای اعتراض به رای ممیز کل.
• اطلاعات مورد نیاز مانند شماره سند مورد اعتراض و شرح اعتراض را وارد کنید.
• مراحل ثبت اعتراض را کامل کنید.

مهلت های قانونی اعتراض:

• 30 روز از تاریخ ابلاغ جهت طرح اعتراض نسبت به ارزیابی نزد ممیز کل.
• 20 روز از ابلاغ تصمیم ممیزکل مبنی بر ارائه پرونده به کمیته حل اختلاف مالیات بدوی.
• 20 روز از ابلاغ رای مرجع بدوی مبنی بر طرح اعتراض در کمیته تجدیدنظر مالیاتی.

چطور ابلاغیه اظهارنامه برآوردی را مشاهده کنیم؟

مودیان برای مشاهده ابلاغیه اظهارنامه برآوردیباید مراحل زیر را طی کنند:

به سامانه مودیان به آدرس tax.gov.ir وارد شوید.

با به کارگیری نام کاربری و رمز عبور خود وارد حساب کاربری شوید.

در نمایه مالیاتی خود به بخش «کارتابل ابلاغ الکترونیک» بروید.

در این قسمت ابلاغیه های مربوط به اظهارنامه برای مشاهده در دسترس خواهد بود.

پس از دریافت اطلاعیه اظهارنامه، مؤدی باید برای بررسی اطلاعات مندرج در اظهارنامه به این درگاه مراجعه کند. در صورت پذیرفته شدن اطلاعات، مؤدی باید نسبت به پرداخت مالیات تعیین شده اقدام کند. در غیر این صورت، مؤدی حق دارد اعتراض کند.

پرداخت مالیات اظهارنامه برآوردی

برای پرداخت مالیات اظهارنامه برآوردی، مودیان مالیاتی می توانند از سیستم های مالیاتی و بانکی مختلف استفاده کنند. مراحل اصلی پرداخت به شرح زیر است:

دسترسی به درگاه ملی خدمات مالیاتی (my.tax.gov.ir)

با به کارگیری از نام کاربری و رمز عبور وارد حساب کاربری خود شوید.

بررسی اطلاعات مربوط به اظهارنامه و مبلغ مالیات تعیین شده.

گزینه پرداخت مالیات را انتخاب کنید.

یک روش پرداخت (مانند پرداخت آنلاین یا صدور قبض) را انتخاب کنید.

تکمیل فرآیند پرداخت از طریق درگاه بانکی.

پس از پرداخت موفق، رسید الکترونیکی صادر می شود که باید ذخیره و نگهداری شود.

مودیان همچنین ممکن است از سیستم های پرداخت مالیات مانند MegaPay برای پرداخت مالیات اظهارنامه تخمینی استفاده کنند. این سیستم ها ویژگی های مختلفی را برای تسهیل پرداخت مالیات ارائه می دهند.

در صورتی که مؤدی مبلغ مالیات تعیین شده را در اظهارنامه نپذیرد، می تواند ظرف 30 روز از تاریخ ابلاغ، اعتراض خود را به صورت الکترونیکی ثبت کند.

مطالعه بیشتر: ممیزی در حسابداری چیست

دلایل و مزایای اعتراض به اظهارنامه برآوردی

دلایل رایج برای اعتراض به اظهارنامه برآوردیشامل اشتباهات در محاسبات، اختلاف در اطلاعات و تغییرات در قوانین مالیاتی است. ممکن است اشتباهاتی در محاسبات مالیات برآوردی رخ داده باشد و اطلاعات ارائه شده در اظهارنامه وضعیت مالی شما را به درستی منعکس نکند. علاوه بر این، ممکن است تغییراتی در مقررات مالیاتی ایجاد شده باشد که بر ارزیابی مالیاتی شما تأثیر بگذارد.

مزایای اعتراض در اظهارنامه برآوردیشامل کاهش مبلغ مالیات ، جلوگیری از پرداخت مالیات اضافی و حمایت از حقوق مودی است. در صورت پذیرش اعتراض، میزان مالیات قابل پرداخت کاهش می یابد. با ثبت اعتراض به موقع می توانید از پرداخت مالیات مازاد خودداری کنید. اعتراض به اظهارنامه یک حق قانونی است که به مالیات دهندگان داده می شود.

جمع بندی

اظهارنامه برآوردینوعی اظهارنامه مالیاتی است که به وسلیه سازمان مالیاتی کشور برای مالیات دهندگانی که یا اظهارنامه مالیاتی خود را ارائه نکرده اند یا اظهارنامه نامعتبر ارائه کرده اند تهیه می شود. هدف از این اظهارنامه، تضمین وصول عادلانه مالیات و جلوگیری از فرار مالیاتی است.

در صورت عدم اعتراض در مهلت مقرر، مالیات عملکرد سال مربوط قطعی خواهد بود. مودیان مالیات می توانند اعتراض خود را از طریق فرآیند تجدیدنظر که شامل هیأت های حل اختلاف بدوی و تجدیدنظر است، پیگیری کنند.

این فرآیند به مودیان مالیاتی اجازه می دهد تا از حقوق قانونی خود محافظت کنند و فرصتی را برای تصحیح و ارائه اطلاعات دقیق تر در صورت مخالفت با اظهارنامه فراهم می کند.

اصطلاح مالیات بر ارزش افزوده(VAT) به مالیات بر مصرف کالاها و خدماتی اطلاق می شود که در هر مرحله از زنجیره تامین که ارزش افزوده می شود، وضع می شود. به این ترتیب، مالیات بر ارزش افزوده از تولید اولیه کالا و خدمات به محل فروش اضافه می شود. مقدار مالیات بر ارزش افزوده ای که کاربر می پردازد بر اساس هزینه محصول منهای هزینه های موادی است که در مرحله قبلی مالیات گرفته شده است. نرخ مالیات بر ارزش افزوده متفاوت است. همه کشورها مالیات بر ارزش افزوده بر کالاها و خدمات اعمال نمی کنند.

مطالعه بیشتر: وکیل مالیاتی

آشنایی با مالیات بر ارزش افزوده (VAT)

همانطور که در بالا ذکر شد، مالیات بر ارزش افزوده مالیاتی است که به کالاها و خدمات در هر سطحی از زنجیره تامین اضافه می شود. مالیات معمولاً به مصرف کننده یا کاربر نهایی منتقل می شود. مبتنی بر مصرف است تا درآمد. برخلاف مالیات بر درآمد تصاعدی، که بار مالیاتی بیشتری را بر افراد ثروتمندتر تحمیل می کند. مالیات بر ارزش افزوده به طور یکسان برای هر خرید اعمال می شود. از سیستم مالیات بر ارزش افزودهبیش از 160 کشور استفاده می کنند.

مالیات بر ارزش افزودهاز حاشیه ناخالص در هر مرحله از تولید، توزیع و فروش محصول اخذ می شود.مالیات در هر مرحله ارزیابی و دریافت می شود. این در تضاد با چارچوب مالیات بر فروش است که در آن مالیات تنها توسط مصرف کننده در مرحله نهایی زنجیره تامین بررسی و پرداخت می شود.

مدافعان می گویند مالیات بر ارزش افزوده درآمدهای دولت را بدون دریافت هزینه بیشتر از مالیات دهندگان ثروتمند، مانند مالیات بر درآمد، افزایش می دهد . همچنین ساده‌تر و استانداردتر از مالیات بر فروش سنتی با مسائل مربوط به انطباق کمتر در نظر گرفته می‌شود. از سوی دیگر، منتقدان استدلال می‌کنند که مالیات بر ارزش افزوده یک مالیات قهقرایی است که بار اقتصادی نامناسبی را بر دوش مصرف‌کنندگان کم‌درآمد وارد می‌کند و در عین حال بار اداری را بر مشاغل افزایش می‌دهد.

تاریخچه مالیات بر ارزش افزوده

ایده مالیات بر ارزش افزودهتا حد زیادی یک خلاقیت اروپایی بود. در سال 1954 توسط مقامات مالیاتی فرانسه موریس لوره معرفی شد.اگرچه گفته می‌شد که ایده مالیات بر هر مرحله از فرآیند تولید برای اولین بار یک قرن قبل در آلمان مطرح شد.

اکثریت قریب به اتفاق کشورهای صنعتی که سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) را تشکیل می دهند، دارای یک سیستم مالیات بر ارزش افزوده هستند.

طبق مطالعه صندوق بین‌المللی پول (IMF) ، هر کشوری که به مالیات بر ارزش افزوده روی می‌آورد، در ابتدا تأثیر منفی کاهش درآمدهای مالیاتی را احساس می‌کند. با این حال، این مطالعه در بلندمدت به این نتیجه رسید که اجرای مالیات بر ارزش افزوده در بیشتر موارد منجر به افزایش درآمد دولت شده و اثربخشی آن ثابت شده است.

مالیات بر ارزش افزوده در نقاط خاصی از جهان مفهوم منفی دارد و حتی می تواند به حامیان آن آسیب سیاسی برساند. برای مثال، رالف رکتو، قانونگذار فیلیپینی (یکی از حامیان اصلی مالیات بر ارزش افزوده در اوایل دهه 2000). هنگامی که برای انتخاب مجدد نامزد شد، توسط رای دهندگان از سمت خود کنار رفت. با این حال، جمعیت در نهایت این مالیات را در سال‌های پس از اجرای آن پذیرفتند. در نهایت مجدداً انتخاب شد و یکی از طرفداران مالیات بر ارزش افزوده گسترده شد.

مطالعه بیشتر: مشاوره مالی چیست؟

مزایا مالیات بر ارزش افزوده

مالیات بر ارزش افزوده خلأهای مالیاتی را می بندد:

طرفداران معتقدند که مالیات بر ارزش افزوده نه تنها کد مالیاتی پیچیده فدرال را تا حد زیادی ساده می کند و کارایی خدمات درآمد داخلی (IRS) را افزایش می دهد ، بلکه اجتناب از پرداخت مالیات را بسیار دشوارتر می کند.

مالیات بر ارزش افزوده انگیزه قوی تری برای کسب درآمد ایجاد می کند:

اگر مالیات بر ارزش افزوده جایگزین مالیات بر درآمد شود؛ شکایت بازدارنده برای موفقیت را که علیه سیستم های مالیاتی تصاعدی وضع می شود حذف می کند. شهروندان می توانند پول بیشتری را که به دست می آورند نگه دارند و فقط هنگام خرید کالا مشمول مالیات می شوند. این تغییر نه تنها انگیزه قوی تری برای کسب درآمد ایجاد می کند. همچنین پس انداز را تشویق می کند و از هزینه های بیهوده جلوگیری می کند .

ممکن است یک منبع درآمد پایدار فراهم کند:

افزودن مالیات بر ارزش افزوده به جمع آوری مالیات، جریان درآمد ثابتی را برای دولت فراهم می کند. این همچنین یک منبع درآمد پایدار را تضمین می کند زیرا بر اساس مصرف است تا درآمد.

معایب مالیات بر ارزش افزوده

هزینه انجام کسب و کار ممکن است افزایش یابد:

از آنجایی که مالیات بر ارزش افزوده در هر مرحله از فرآیند فروش محاسبه می شود امور حسابداریبه تنهایی بار بزرگتری را برای شرکت ایجاد می کند که سپس هزینه اضافی را به مصرف کننده منتقل می کند. زمانی که تراکنش ها نه تنها محلی، بلکه بین المللی نیز باشند، پیچیده تر می شود. کشورهای مختلف ممکن است تفسیرهای متفاوتی از نحوه محاسبه مالیات داشته باشند. این نه تنها لایه دیگری به بوروکراسی اضافه می کند، بلکه می تواند منجر به تاخیرهای غیرضروری در معاملات شود.

ممکن است فرار مالیاتی را تشویق کند:

اگرچه نگهداری سیستم مالیات بر ارزش افزوده ممکن است ساده‌تر باشد، اما اجرای آن پرهزینه‌تر است. اگر عموم مردم از آن حمایت صمیمانه نکنند، فرار مالیاتی می تواند ادامه یابد و حتی گسترده شود. به ویژه مشاغل کوچکتر می توانند با پرسیدن از مشتریان خود که آیا نیاز به رسید دارند از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده اجتناب کنند و اضافه می کنند که در صورت عدم صدور رسید، قیمت محصول یا خدمات خریداری شده کمتر است.

ممکن است منجر به قیمت‌های بالاتر شود:

منتقدان خاطرنشان می‌کنند که مصرف‌کنندگان معمولاً قیمت‌های بالاتری را برای کالاها و خدمات با مالیات بر ارزش افزوده پرداخت می‌کنند. اگرچه این مالیات از نظر تئوری بار مالیاتی را بر ارزش افزوده یک کالا پخش می کند. زیرا از طریق زنجیره تامین از مواد خام به محصول نهایی می رسد. در عمل، هزینه های افزایش یافته معمولاً به مصرف کننده منتقل می شود.

حسابداری دولتی چیست؟ به فعالیت هایی اطلاق می شود که توسط یک حسابدار دولتی انجام می شود که اسناد مالی را برای ارائه به دولت بررسی می کند. وظایفی که به واسطه حسابداران دولتی صورت می گیرد از حسابرسی حساب های مالیاتی برای تأیید صحت اطلاعات تا بازرسی حساب های مالی سازمان های دولتی مختلف به منظور کشف نشانه هایی از سوء رفتار یا بدهی های مالیاتی را شامل می شود.

حسابداری دولتی جزء لاینفک سازمان ها در زمینه امور حسابداری، مدیریت بودجه و پردازش اظهارنامه مالیاتی است. هر شرکت حداقل به یک حسابدار دولتی برای انجام این مسئولیت ها نیاز دارد. هدف اصلی اجرای این فرآیندها تسهیل برنامه ریزی و تصمیم گیری در مورد کنترل بودجه است. در طول این فرآیند، اطلاعات مالی کلیه وزارتخانه ها، مؤسسات دولتی و نهادهای مشابه جمع آوری، طبقه بندی، پردازش و گزارش می شود تا از مدیریت مؤثر تصمیمات مالی و برنامه های بودجه سالانه مصوب اطمینان حاصل شود. این فرآیند اساساً نوعی سیستم را نشان می دهد. «Governmental accounting » به حسابداری دولتی در انگلیسی می گویند.

مطالعه بیشتر: حسابداری صنغتی

اهداف و کاربردهای حسابداری دولتی

آیا می دانید کاربرد حسابداری دولتی چیست؟ برای ارزیابی عملکرد دستگاه های اجرایی مختلف در زمینه فعالیت های آنها ضروری است. اهداف و کاربرد حسابداری دولتی به منظور حصول اطمینان از موارد زیر است:

• صورت های مالی به شیوه ای منصفانه و قابل قبول ارائه می شود
• رعایت مقررات و قوانین مالی و محاسباتی
• میزان دسترسی به هدف های از پیش تعیین شده
• حراست و استفاده مناسب از دارایی ها و اموال

ویژگی های حسابداری دولتی

حسابداری دولتی دارای خصوصیت های متعددی است که از برجسته ترین آنها می توان به جامعیت گزارش های مالی، اجرای به موقع وظایف و قابل استفاده بودن گزارش ها اشاره کرد.

جامعیت گزارش های مالی

گزارش های مالی باید تمام اطلاعات مالی مرتبط را دربرگیرد. برای تهیه یک گزارش جامع، در نظر گرفتن عوامل مختلفی ضروری است، از جمله:

– مواردی که در طول فرآیند بودجه به آن ارجاع داده شده اند در گزارش بیاورید.

– انتشار موارد قابل افشا در سایت های دولتی.

– مقایسه ارقام مالی واقعی با ارقام تخمینی.

اجرای به موقع وظایف

بسیاری از وظایف مالی و مالیاتی به زمان قابل توجهی برای اجرا نیاز دارند. یک حسابدار دولتی باید تمام مسئولیت ها را به سرعت انجام دهد تا از ارسال به موقع گزارش ها اطمینان حاصل کند. در نتیجه، ما از حسابداران دولتی انتظار داریم که:

– از تیم های حسابداری درخواست کنند تا گزارش ها را طبق برنامه ارائه کنند.

– تهیه گزارش های مالی ماهانه برای ماه مربوطه بدون موکول کردن کارها به روز آخر.

قابلیت استفاده از گزارش ها

گزارش ها باید به اندازه کافی جامع و کامل باشند تا هم برای دولت و هم برای فرآیندهای بودجه ریزی آتی مفید باشند و هم برای خود سازمان کاربردی باشند.

در تهیه گزارش ها باید از روش های سازماندهی شده و تخصصی حسابداری مالی استفاده شود.

مطالعه بیشتر: مشاور مالی چیست؟

حسابدار دولتی کیست؟

پس از پرداختن به این سوال که حسابداری دولتی چیست؟ اکنون با نقش یک حسابدار دولتی آشنا می شویم . حسابدار دولتی فردی است که علاوه بر داشتن تخصص در حسابداری، توانایی انجام امور مربوط به شناسایی حساب ها، بودجه بندی، مدیریت عملیات حسابداری سپرده، تهیه حساب های تخصصی درآمد و هزینه اختصاصی، تهیه صورت های مالی ضروری برای موسسات دولتی را نیز دارد.

این وظایف بخشی از وظایف حسابدار دولتی را تشکیل می دهد و هدف اصلی آن تهیه گزارش در مورد درآمدها و هزینه های سازمان های دولتی است. این گزارش‌ها به دولت کمک می‌کند تا مدیریت مالی و بودجه‌بندی سازمان‌ها و بخش‌های مختلف را بهبود بخشد و در عین حال آن را قادر می‌سازد تا کمبودها و مسائل مالی را شناسایی کند.

وظایف حسابدار دولتی

مشاغل حسابداری دولتی نیاز به دانش کاری قوی از قوانین و سیاست های مالیاتی قابل اجرا دارند.حسابداران دولتی بسته به نوع سازمانی که در آن کار می کنند، ممکن است وظایف شغلی مختلفی را انجام دهند. لیست زیر پنج وظیفه شغلی کلیدی را برای این حرفه برجسته می کند.

• تهیه بودجه و گزارش:حسابداران دولتی برای ادارات و سازمان های دولتی مختلف بودجه تهیه می کنند . آنها همچنین گزارش هایی در مورد مالیات ، هزینه ها و امور مالی عمومی تهیه می کنند. این وظایف مستلزم تحلیل و مستندسازی دقیق است.
• ارتباط با مقامات دولتی:حسابداران در این حوزه معمولا در کنار مقامات دولتی برای تنظیم بودجه، پیگیری امور مالی و اطمینان از رعایت مالیات کار می کنند. این متخصصان همچنین ممکن است مقامات را در مورد روندهای مالی و مسائلی که بر شاخه های دولت آنها تأثیر می گذارد، در جریان قرار دهند.
• انجام ممیزی داخلی:برای رعایت قوانین و مقررات مالیاتی، حسابداران دولتی اغلب ممیزی های مالی سازمان ها و ادارات دولتی را انجام می دهند. در طول ممیزی، حسابداران سوابق مالی را تجزیه و بررسی می کنند، هزینه ها و درآمد را ارزیابی می کنند و دارایی ها را مستند می کنند.
• نگهداری اسناد دقیق: استفاده از نرم افزارهای مالیاتی و بقیه برنامه ها برای نگهداری سوابق دقیق یک وظیفه کلیدی برای اکثر حسابداران دولتی است. این سندها سپس اطلاعات لازم را برای ممیزی و گزارش های مالی فراهم می کند.
• توصیه به سازمان های دولتی در مورد هزینه:حسابداران با استفاده از دانش خود در مورد کدهای مالیاتی و سیاست های مالی، به مقامات دولتی در مورد بهترین شیوه ها برای سرمایه گذاری، هزینه و مدیریت دارایی ها توصیه می کنند.

مطالعه بیشتر: تفاوت حسابداری و حسابرسی

نتیجه گیری

حسابداری دولتی بخشی جدا نشدنی از سازمان ها در ارتباط با مدیریت بودجه و فرآیند اظهارنامه های مالیاتی است، به صورتی که هر شرکت حداقل به یک حسابدار دولتی برای رسیدگی به این امور نیاز دارد. هدف اولیه اجرای این فرآیندها تسهیل برنامه ریزی و تصمیم گیری در مورد کنترل بودجه است.

در این مقاله به بررسی و شرح موضوعاتی مانند حسابداری دولتی چیست؟ مقدمه ای بر حوزه حسابداری دولتی،اهداف و کاربردهای حسابداری دولتی، مسئولیت‌های یک حسابدار دولتی و پرسش‌ها و پاسخ‌های مهم مرتبط با حسابداری دولتی و… پرداختیم.

سوالاتی در مورد اینکه حسابداری دولتی چیست؟

حسابداران دولتی چه می کنند؟

حسابداران دولتی مسئولیت های مختلفی را در تمام بخش ها و سطوح دولتی بر عهده دارند. وظایف شغلی آنها شامل تجزیه و تحلیل اسناد مالی، تهیه بودجه و گزارشات، انجام حسابرسی و اطمینان از انطباق است.

یک حسابدار دولتی به چه مهارت هایی نیاز دارید؟

حسابداران دولتی به مهارت های نرم افزاری محاسباتی و حسابداری قوی، به علاوه دانش کاری قوی در زمینه ریاضی و آمار نیاز دارند. آنها باید یاد گیرندگان فعال و همکاران قوی باشند که بتوانند زمان و پروژه های خود را به طور موثر مدیریت کنند.

چرا حسابداری دولتی مهم است؟

تمامی شاخه ها و سطوح دولتی به حسابداران واجد شرایط نیاز دارند. این متخصصان امور مالی دولت را مدیریت می کنند و از انطباق با قوانین، کدها و مقررات مالی اطمینان حاصل می کنند. حسابداران دولتی به سازمان های دولتی کمک می کنند تا به خوبی کار کنند و در چارچوب بودجه کار کنند.

قوانین بیمه در حسابداریبه حقوق کارکنان در رابطه با کارفرمایان اشاره دارد که شامل جنبه هایی مانند بیمه، مراقبت های بهداشتی، بازنشستگی و ازکارافتادگی و … می شود. یک حسابدار ماهر نه تنها باید مهارت های مختلفی را در این زمینه کسب کند، بلکه باید در این زمینه های خاص نیز تخصص داشته باشد.

دیدگاه کلی از قوانین بیمه در حسابداری

امور حسابداری، حرفه ای است که در تمامی سازمان ها و موسسات ضروری است. ذکر این نکته ضروری است که فقط متخصصان واجد شرایط در این زمینه می توانند مقررات بیمه مربوط به سازمان مربوطه خود را رعایت کنند. وظایف کلیدی که حسابداران باید در مورد بیمه انجام دهند شامل تهیه لیست حقوق و دستمزد، محاسبه حق بیمه، مدیریت چرخه حسابداری بیمه ، رسیدگی به مفاضا با بیمه تامین اجتماعی و … است. اکنون به طور کامل رابطه بین قوانین حسابداری و بیمه را بررسی خواهیم کرد.

مطالعه بیشتر: مشاوره بیمه تامین اجتماعی و اداره کار

مراحل اولیه برای بیمه چیست ؟

قوانین بیمه در حسابداریمستلزم تعامل با تامین اجتماعی و انعقاد قرارداد بین شرکت بیمه و بیمه گذار یا کارفرما می باشد. در این صورت ، شرکت بیمه با دریافت وجه بیمه از کار فرما ، مسئولیت پوشش یا تامین هزینه های افراد درج شده در بیمه را بر اساس شرایط مورد توافق طرفین بر عهده می گیرد.

مهم ترین هزینه ها در حسابداری بیمه

مهم ترین هزینه ها در حسابداری بیمه شامل موارد زیر است:

• حق بیمه: مبلغی که بیمه گذار به بیمه گر برای اخذ پوشش بیمه پرداخت می کند.
• هزینه بیمه اضافی: این هزینه زمانی ایجاد می شود که بیمه گذار به دنبال پوشش خطرات اضافی یا تمدید بیمه نامه با مبلغ بیمه بالاتر باشد.
• هزینه بیمه مازاد : مبلغی که بیمه گذار باید برای دریافت مبالغ اضافی در طول فرآیند خسارت پرداخت کند.
• هزینه عملیاتی: شامل هزینه های مربوط به کارمزد ها و سهم بیمه گر از حفظ خسارت می شود که باید پوشش داده شود.
• هزینه های صدور: هزینه هایی که برای جذب مشتری و صدور بیمه نامه انجام می شود.
• هزینه های بیمه برگشتی: مبلغی است که در صورت ابطال بیمه نامه به بیمه گذار بازپرداخت می شود.
• هزینه ارزیابی بیمه: هزینه هایی که برای ارزیابی اقلام بیمه شده قبل از صدور بیمه نامه یا در طول فرآیند خسارت وارد می شود.

قوانین بیمه در حسابداری مربوط به حق بیمه

بر اساس قوانین بیمه در حسابداری، کارفرما موظف است تا پایان ماه آینده درصدی از حقوق هر یک از کارکنان را به عنوان سهم حق بیمه به همراه سهم بیمه کارفرما به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز کند. علاوه بر این، فهرست جامعی از کلیه کارکنان شامل مشخصات شخصی و حقوق آنها باید به این سازمان ارائه شود.

کل حق بیمه 30 درصد تعیین شده است که 23 درصد آن به کارفرما و 7 درصد مابقی به کارمند تعلق می گیرد. توجه به این نکته ضروری است که طبق قانون، کارفرما ملزم به انجام این تعهد پرداخت است.

قوانین بیمه و پرداخت غرامت به کارکنان

طبق قوانین بیمه در حسابداری، غرامت به مبلغ پولی اطلاق می شود که در دوره های از کارافتادگی موقت، بیماری یا بارداری به بیمه شده پرداخت می شود. در نتیجه، کارمندان حق دریافت 66 درصد از حقوق خود را برای مدت معینی که در قانون مقرر شده در دوران بارداری یا بیماری دریافت می کنند . به عبارت دیگر چنانچه کارمندی دچار آسیب ناشی از کار یا از کارافتادگی دائمی شود، غرامت از سوی کمیسیون بیمه به زیان دیده تعلق می گیرد. علاوه بر این، مواردی وجود دارد که دادگاه ممکن است کارفرما را مجبور به پرداخت غرامت مالی به کارمند کند.

قوانین بیمه در حسابداری در خصوص ازکارافتادگی

قوانین بیمه در حسابداریمقرر می دارد که وقتی فردی از کارافتادگی کلی یا کاهش ظرفیت کار، به حدی که نتواند بیش از یک سوم دستمزد قبلی خود را دریافت کند. یا با از کارافتادگی جزئی مواجه شود در مواردی که کارمند هنوز می تواند بخش قابل توجهی از حقوق قبلی خود را از طریق کار قبلی دریافت کند، بیمه طبق قرارداد موظف است مبلغ مشخصی را به عنوان غرامت به فرد بپردازد.

قانون بیمه و دریافت مساعده

قوانین بیمه در حسابداریمزایای خاصی را برای کارکنان در طول رویدادهای مهم زندگی مانند ازدواج یا گسترش خانواده ارائه می دهد. کارمندان می توانند در زمان ازدواج یا هنگام تشکیل خانواده از کارفرمای خود درخواست کمک هزینه ازدواج کنند. این درخواست قانونی است و کارفرما موظف است در صورت احراز شرایط لازم، پرداخت را انجام دهد.

قوانین بیمه در حسابداری در زمان بیماری

طبق قوانین بیمه در حسابداری، در صورتی که حادثه پیش بینی نشده ای رخ دهد که منجر به ناراحتی روحی یا جسمی کارمند شود یا کارگر موقتاً قادر به انجام وظایف شغلی خود نباشد، حسابدار موظف است نام کارمند را در طول دوره بهبودی از لیست بیمه حذف کند. این به پرسنل آسیب دیده اجازه می دهد تا به طور کامل از زمان بهبودی خود استفاده کنند.

بازنشستگی و مزایای آن

بر اساس قوانین بیمه در حسابداری، زمانی که فردی 25 تا 30 سال سابقه کار حرفه ای (بسته به شرایط شغلی) داشته باشد، نشان دهنده فرارسیدن زمان بازنشستگی اوست. در نتیجه، کارکنان حق دریافت مزایای پایان خدمت برای سالهای خدمت خود را برای باقیمانده عمر خود دارند.

قانون اخذ مستمری از بیمه در حسابداری

هنگامی که حقوق بگیر ، حق السعی ماهانه شان قطع می شود، بیمه موظف است ماهانه مبلغی را به فرد پرداخت کند که به آن مستمری گفته می شود. این مبلغ ممکن است به هنگام بازنشستگی به افراد یا در صورت فوت آنها به ذینفعان پرداخت شود.

مقررات بیمه در حسابداری فوت کارمند

در صورت فوت کارمند علاوه بر مستمری ماهانه مبلغی برای خرج ترحیم از جمله خرید قبر و… نیز در اختیار خانواده وی قرار می گیرد.

مطالعه بیشتر: مشاور مالی چیست؟

نکات ارزشمند، قوانین بیمه در حسابداری در هنگام ارائه بیمه توسط حسابدار

در حال حاضر مطابق با قوانین بیمه در حسابداریو برای سهولت در انجام وظایف حسابدار، ارائه بیمه نامه از طریق تکمیل نرم افزار Disk List و ارسال بک آپ ماهانه از لیست افراد بیمه شده در پرتال بیمه می باشد. نکات زیر در طول فرآیند ارسال بسیار مهم است:

• هنگامی که یک حسابدار لیست بیمه را به چندین شعبه ارسال می کند، ضروری است که هر پرسنلی را که منتقل می شود در لیست شعبه جدید قرار دهد. عدم انجام این کار باعث می شود که فرد به عنوان پرسنل در لیست قرار نگیرد.
• تاریخ شروع یا پایان کار باید با نهایت دقت تکمیل شود.
• لیست بیمه باید با لیست حقوق و دستمزد سازمان مالیاتی مطابقت داشته باشد.
• طبق قوانین بیمه در حسابداری، هرگونه افزایش حقوق اعم از روزانه یا ماهانه باید به طور دقیق ثبت شود. در غیر این صورت سازمان تامین اجتماعی مابه التفاوت حق بیمه را مطالبه خواهد کرد.
• اعضای هیئت مدیره (سهامداران) مشمول بیمه بیکاری نیستند.
• هرگز ارسال لیست بیمه را به آخرین روز مهلت ارسال موکول نکنید.
• اطمینان حاصل کنید که لیست بیمه برای همه کارکنان بدون استثنا ارسال شده است.

سخن پایانی

قوانین بیمه در حسابداری، صدور لیست بیمه و حق العسی ذکر شده در این لیست ها موضوعات قابل توجهی هستند که به کرات مورد بحث قرار می گیرند. این موضوعات نه تنها برای کارفرمایان بلکه برای کارمندان نیز اهمیت دارد، تا جایی که به حوزه های تخصصی تبدیل شده اند. در نتیجه، یک حسابدار در یک شرکت، به عنوان فردی که مسئول مدیریت امور بیمه است، ملزم به درک و آگاهی از قوانین بیمه به عنوان اطلاعات ضروری در حیطه حسابداری است.